گاهی اوقات در بعضی از نوشته ها نظیر دروس املا، انشا ، اوراق امتحانی ،دفتر ها و تکالیف دانش آموزان به بد نویسی برخورد می کنیم . منظور از این اصطلاح ؛ یعنی بد نویسی بد قیافه بودن بد جور بودن و ناخوانا بودن نوشته ها از نظر شکل و هیبت ظاهری است که خواننده (به ویژه معلم ) را به مشکل می اندازند . به طوری که خواننده از خواندن آن خسته می شود،منظور و مفهوم نوشته های نویسنده را خوب متوجه نمی شود ،و این امر به کسر نمره از عملکرد دانش آموز منجر می شود. بنابراین ،دانش آموزان ، بیش ترین ضرر را متحمل می شوند.
انواع بدنویسی1- بدنویسی و بدخطی در رسم الخط :
در بیش تر اوقات مشاهده می شود که دانش آموزان شکل درست حروف را آن گونه که باید نمی نویسند. به عبارت دیگر بعضی از حروف و کلمات را به نوعی می نویسند که با انواع رسم الخط های موجود ،هیچ مطابقت و سنخیت ندارد . و این امر سبب می شود هم کلمات درست خوانده و تلفظ نشوند و هم موجب خستگی و عدم رغبت معلم به خواندن آن و در نهایت باعث کسر نمره از دانش آموز می شود.
2- پرفشار یا کم رنگ نویسی کلمات متن :
یکی دیگر از عوامل آزردگی در خواندن متن به این قسمت مربوط می شود . در نوشته هایی نظیر املا ،انشا،اوراق امتحانی و دفتر ها ،گاهی اوقات آن قدر به قلم فشار می آورند که اثر نوشته ها تا چند صفحه بعد هم نقش می بندد یا این که به خاطر استفاده از قلم های نامطلوب آن قدر نوشته ها کم رنگ و ناخوانا است که به سختی خوانده می شود. هر دو نوع این نوشته ها از نوع نوشته های بد و نا مرتب محسوب می شوند که از نظر شکل ظاهری چندان چنگی به دل نمی زنند.
3- جمع بندی یا باز نویسی کلمات :
از انواع بدنویسی جمع نویسی و جفت کردن بیش از حد کلمات به هم دیگر است . در صورتی که در تمام رسم الخط ها و انواع خط ها ،رعایت فاصله بین حروف ،به خصوص در بین کلمات اهمیت خاصی دارد و بالعکس آن، که در هر دو صورت موجبات بد خوانی را فراهم می سازد . به عنوان مثال در کلمات انگلیسی نیز چنین است که اگر فاصله در بین کلمات رعایت نشود ،خواندن یک متن بسیار دشوار خواهد شد.
4- ریز نویسی و درشت نویسی کلمات :
نوشته ها و کلمات باید با توجه به نوع قلم ،اندازه ی قلم ، اندازه ی صفحه و میزان سطر و فضای موجود ،مطابقت داشته باشد . گاهی دانش آموز آن قدر ریز می نویسد که خواندن را برای سایرین مشکل می کند یا آن قدر درشت می نویسد که از زیبایی یک نوشته می کاهد.
5- عدم رعایت فاصله ی مناسب سطرها :
بیشتر بخوانید: 103 خصلت لازم برای فرد با ایمان چیست؟
در اوراق امتحانی نظیر املا و انشا به سبب این که ورقه های خط دار به دانش آموزان داده نمی شوند ،به هنگام نوشتن ،این فراگیرندگان به مشکل بر می خورند و در نتیجه بعضی از سطرها به هم چسبیده ، نزدیک می شوند و بعضی در مقایسه با دگر سطور ، فاصله ی بیشتری از هم می گیرند . یا این که خط ها را کج و شیب دار می نویسند که همه ی این ها جزءنوشته های بد محسوب می شوند.
6- قلم خوردگی فراوان :
وقتی در یک متن یا یک صفحه قلم خوردگی های زیادی مشاهده می شود،این امر ریشه در مسائل گوناگون دارد که در هر صورت موجب می شود که هم متن زیبایی خود را از دست بدهد و هم سبب ناخوانایی و سخت خوانی کلمات و جملات بشود که باید برای رفع این مشکلات اقدام اساسی شود.
7- عدم حاشیه گذاری :
یکی دیگر از انواع بدنویسی این است که دانش آموزان فاصله ی مناسب را از گوشه های صفحه رعایت نمی کنند و از تمامی صفحه استفاده می کنند که در شکل کلی ،آن متن چندان به دید خواننده زیبا نیست و از نوشته های بد محسوب می شود.
8- عدم پاراگراف بندی :
تقسیم بندی مطالب و موضوعات و دسته بندی نوشته ی یک متن از جمله موارد کاربرد « پاراگراف بندی » است که باید به دانش آموزان آموخته شود . اگر همه ی مطالب و موضوعات را پشت سر هم و بدون فاصله و بدون پاراگراف بندی بنویسیم ،به طور قطع از زیبایی آن متن کاسته می شود.
9- عدم رعایت علایم نگارش :
از جمله موارد بد نویسی این است که کلمات و جملات را بدون علایم نگارش بنویسند که این امر سبب می شود درخواندن یک متن دچار مشکلات فراوان شویم در نتیجه از ظرافت و زیبایی آن متن نیز کاسته می شود.
این موارد ذکر شده و احیا نا موارد دیگر ،همگی مربوط به ظاهر یک متن می شوند . زیبایی یک نوشته مربوط به جملات و معنی و مفهوم و شیوایی و فصاحت آن هم می شود که منظور من به این قسمت ها نیست . مشکلات بد نویسی ،بیش تر به ظاهر یک نوشته مربوط می شد به آنان اشاره شد.
